2012-12-08
Р.Чойном : Яруу найрагчийн зүрх
Үгүй ээ, хүндэт дүү минь уучлаарай
Үгээрээ яруу найрагч мөнхөрдөг ч
Үг хэлдэггүй болохоор шүлэгчийн зүрх
Үнэтэй байдаггүй юм хэнд ч.

Алаг зүрх нь цохилохоо болиход
Авьяаст найрагч төгслөө гэж
Найргийг хоолноос арай дээрд боддог нь
Нам гүм зогсож харуусдаг юм. Тэглээ гээд хэрэг нь юу вэ.
Тэр чинь худлаа
Зүрх зогслоо гээд найрагч үхдэггүй юм.
Зүрх гэгч нохойд ч байдаг эрхтэн.

Яруу найрагчийн зүрх гээд
Ялгаатай нь юу вэ.
Дуртай бүхэнд хэлэгдсэн
Дурлалын хямдхан бай.

Тэр зүрхэн дээгүүр
Тэнэгүүд адуу мал шиг пижигнэж
Хотын хүүхнүүд тэр зүрхийг чинь
Хоногийн цувдайнаас хямдхан хүртэж
2012-12-08
Би чамтай учирснаас хойш...
Өнгөрсөн бүхнийг сөхөөд намайг эрээд хэрэггүй
Өөрийг чинь хайрладаг байсан тэр жаахан хүү олдохгүй
Чамайг хайрладаг байсан хайраа чандын чанд нуучихсан
Чангаар дуудаад ч тэр эргэж ирэхээсээ өнгөрсөн
Алаг энэхэн хорвоод чамтай учирсанаас хойш
Амьдарлын баяр баясгаланг чиний л төлөө золиослсон
Андуурч дурласан тэр л мөчөөс хойш
Аз жаргалын шувуухай намайг орхиод ниссэн
Нүдэн дээр минь тэр л хүүг тэвэрэхийг хараад
Нүгэлт энэ орчлонд сохор төрөөгүй дээ харамссан
Дэрээ нэвтэртэл уйлахдаа аймшигт ганцаардлыг мэдэрсэн
Дэндүү их хайртай болохоор чамд би гомдож чадаагүй
Гутартал бүхнээ умартан байж худалаа инээсэн
Гуниглах зүрхээ аргадан байж найз нь чамайг зүхсэн
Чамгүйгээр байх дэндүү уйтгартай ч амьдарсаар л байсан
Чангаар орилох хүсэл тээсэн ч тэвчээр л байна
Чамдаа би хайртай
2012-12-08
Дэргэд минь байхад мэдрээгүй ч
Дэндүү холдсоны дараа ухаарлаа би
Хажууд байхад нь мэдрээгүй ч
Холдоод явсаны дараа мэдэрлээ би
Өмнө нь мэдрүүлж чадаагүй тэр хайраа
Өнөөдөр би чамд мэдрүүлэхийг хүсэж байна
Эргээд чи минь наддаа хүрээд ирээч
Уучлал гуйж хайр хүсэе чамаасаа
Ухаарсан зүрхээрээ чамайгаа хайрлая
2012-10-06
Би чамайг нуучихсан...

Бардам зангийнхаа чанадад нуучихсан

Баллуурдаад арилхааргүй дурсамжийнхаа цаана далдалчихсан

Дотогшоогоон залгидаг гашуун гунигтайгаа хамт

Доголон нулимсандаа ороогоогоод энгэртээ хадгалчихсан

Би чамайг

Зовох цагт гаргаж өөрийгөө гоёх гоёл

Жаргах цагт аялах  дуу болгоод хадгалчихсан

Сайхан хайрын тухай энэ  богинохон түүхийг

Салаа замын үзүүрт, санааширсан гунигтайгаа хамт өлгийдөөд орхичихсон

Би чамайг өөрөөсөө хүртэл нуучихсан


2012-10-06
Түүнийг минь хайраар битгий дутаагаач

Өнө мөнхөд сэтгэлд орших  хайрыг нулимс болгон зангидаж

Өнчирч хоцорсон зүрхнийхээ гүнд би нууж  үлдсэн юм

Өөрөөсөө хүртэл харамлаж хайрладаг хэрнээ

Өвөрт чинь эрхлэж жаргах байхаа гэж итгэж хүлээсэн юм

Түүнийг минь хайраар битгий дутаагаач бүсгүй минь

Нарны илчнээс ч дулаахан  харцтай атлаа тэр

Намрын навч шиг хэврэгхэн биетэй

Тэнгэр мэт уужимхан, итгэл нь гал мэт дүрэлздэг ч

Тэвчээргүй хүүхэд шиг хөнгөхөн  сэтгэлтэй

Ганцаардахаас үхтлээ айдаг эмзэг хэрнээ

Ганцхан үгэнд гомдож туньдаг зөрүүд ааштай

Түүнийг минь хайраар битгий дутаагаач бүсгүй минь

Шанхных нь үс цасанд дарагдах мэт цайрч

Шаналал, зовиур нүүрнийх нь үрчлээ бүхэнд тодорчихож

Саргүй шөнийг ч цоо гэрэлтүүлэм сайхан харцанд нь

Санааширал гуниг дүүрэн байхыг би хармааргүй байна

Түүнийг минь хайраар битгий дутаагаач бүсгүй минь

Хаяад л явчихсан даа гэж би гомдож чадахгүй байхад

Хажууд нь эрхлэж суугаа чи түүнийг минь хайраар битгий дутаа л даа